Xardín de Indianos
(Foto: Granxa Escola Pedro Murias)
O XARDÍN INDIANO
O xardín consegue unha especial relevancia na arquitectura indiana. Reflicte o uso recreativo do chan, por máis que en ocasións se complemente con outros máis produtivos coa plantación de árbores froiteiras e zona de cultivos.
Atoparemos xardíns de tipo francés, ordenados en rúas de area e parterres recheos de macizos de flores, e outros de inspiración romántica de tipo inglés poboados de especies variadas e exóticas. Estes últimos serán os máis frecuentes, quedando os de tipo francés relegados para os espazos dianteiros das vivendas e na parte posterior o xardín aberto.
(Foto: jardín Granxa Escola Pedro Murias)
Nestes xardíns veremos un elemento case ritual ou simbólico, representado polo xeral pola palmeira, tan identificativa do mundo indiano e emblema da condición do seu propietario. Case convertida nun costume universal, os espazos dianteiros das edificacións indianas estarán presididos por elas.
Á palmeira uniranse outras especies exóticas como as camelias, magnolios, cedros, castiñeiros de indias… seguindo a moda estendida entre a burguesía europea da época.
O chamado Xardín de Indianos, situado fronte á fachada da Casa de Sela, foi proxectado para honrar a memoria dos emigrantes ribadenses, fosen ou non afortunados e tivesen ou non regresado. O parque conta con arbustos típicos de Galicia e de América e diversas especies de plantas floridas, ademais dos plátanos que xa poboaban a parcela antes da súa remodelación.
